 |
අයින්ස්ටයින්, ඇල්බට්- ඇල්බට් අයින්ස්ටයින් (1879-1955) යනු න්‍යායික භෞතික විද්‍යා ක්ෂේත්‍රයට සැලකිය යුතු දායකත්වයක් ලබා දුන් කීර්තිමත් භෞතික විද්‍යාඥෙයෙකි. ගෙවී ගිය සියවසේ ජීවත් වූ වඩාත්ම බලගතු විද්‍යාඥයන්ගෙන් කෙනෙකු ද ලෙස සැලකේ. ඔහු ජර්මනියේ උල්ම් හි උපත ලැබූ අතර ගණිතය සහ භෞතික විද්‍යාව සම්බන්ධයෙන් විශේෂ ළැදියාවක් පෙන්නුම් කළේය. අයින්ස්ටයින් වඩාත් ප්‍රසිද්ධ වන්නේ ඔහුගේ සාපේක්ෂතාවාදය සඳහා වන අතර එය කොටස් දෙකකින් සමන්විත වේ. ඒ විශේෂ සාපේක්ෂතාවාදය සහ සාමාන්‍ය සාපේක්ෂතාවාදය යනුවෙනි. 1905 දී අයින්ස්ටයින් විසින් ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද විශේෂ සාපේක්ෂතාවාදය මගින් කාලය, අවකාශය සහ ස්කන්ධය සාපේක්ෂ වන අතර එය නිරීක්ෂකයාගේ සාපේක්ෂ චලිතය මත රඳා පවතී යන සංකල්පය හඳුන්වා දෙන ලදී. මෙම සිද්ධාන්තය E=mc^2 සමීකරණය සඳහා ප්‍රසිද්ධය. එය ශක්තිය (E), ස්කන්ධය (m) සහ ආලෝකයේ වේගය (c) අතර සම්බන්ධය විස්තර කරයි. 1915 දී ප්‍රකාශයට පත් කරන ලද අයින්ස්ටයින්ගේ සාමාන්‍ය සාපේක්ෂතාවාදය, විශේෂ සාපේක්‍ෂතා න්‍යාය පුළුල් කරමින් ඉදිරිපත් කළ එකකි. මේ මගින් ගුරුත්වාකර්ෂණය යන සංකල්පය හඳුන්වා දුන්නේ ස්කන්ධය නිසා ඇතිවන අවකාශ කාලයේ වක්‍රය ලෙසිනි. මෙම න්‍යාය බොහෝ අත්හදා බැලීම් සහ නිරීක්ෂණ මගින් තහවුරු කර ඇති අතර නවීන භෞතික විද්‍යාවේ මූලික සංකල්පයක් ද වේ. අයින්ස්ටයින් සාපේක්‍ෂතාවාදයට අමතරව භෞතික විද්‍යාවට තවත් වැදගත් දායකත්වයක් සැපයීය. ප්‍රකාශ විද්‍යුත් ආචරණය පිළිබඳ ඔහුගේ පැහැදිලි කිරීම ඇතුළුව ඔහු කළ සේවාවන් අගයා 1921 දී භෞතික විද්‍යාව සඳහා නොබෙල් ත්‍යාගය හිමි විය. අයින්ස්ටයින්ගේ කාර්යය නවීන භෞතික විද්‍යාවේ දියුණුවට ප්‍රබල බලපෑමක් ඇති කළ අතර න්‍යෂ්ටික බලය, GPS සහ නවීන විදුලි සංදේශ ඇතුළු බොහෝ තාක්‍ෂණික දියුණුව සඳහා අඩිතාලම දැමීය. ඔහු සාමය, සිවිල් අයිතිවාසිකම් සහ විද්‍යාව හා තාක්‍ෂණය වගකීමෙන් යුතුව භාවිතා කිරීම වෙනුවෙන් පෙනී සිටියේය. මේ නිසා ඔහු ඔහුගේ මානුෂීය සහ සමාජ ක්‍රියාකාරකම් සම්බන්ධයෙන් ද ප්‍රසිද්ධ විය. ඉතිහාසයේ ශ්‍රේෂ්ඨතම විද්‍යාඥයෙකු ලෙස අයින්ස්ටයින්ගේ උරුමය දිගටම සමරනු ලබන අතර, ඔහුගේ නම ප්‍රතිභාව සහ නවෝත්පාදනයට සමාන පදයක් වී තිබේ. ඔහුගේ න්‍යායන් සහ අදහස් විශ්වය පිළිබඳ අපගේ අවබෝධය අඛණ්ඩව හැඩගස්වන අතර විද්‍යාවට සහ මානව වර්ගයාට ඔහුගේ දායකත්වය අද දක්වාම බලගතු ලෙස බැඳී පවතී.
 |