දකුණු ඉන්දීය විජයාලය චෝළ පරපුරේ අවසන් රජු ය. 1070 දී බලයට පත් වූ මොහුගේ රාජ්‍ය සමය දින කිහිපයකින් නිම වී ඇත. ලංකාවේ මහා විජයබාහු රජු චෝළ ආධිපත්‍යයෙන් ලංකාව මුදවා ගත්තේ මේ රජුග් සමයේ යැයි ද පිළිගැනේ.
අධිරාජේන්ද්‍ර පරකේෂරී Read More »
භාරතයේ ක්‍රියාත්මක වූ දාර්ශනික නිකායක දාර්ශනික සංල්පය මේ නමින් හඳුන්වා ඇත. මෙය හඳුන්වා දුන්නේ ගෞඩපාද හා ශංකර යන ආචාර්යවරුන් දෙදෙනා විසිනි.
පැරණි ඉන්දියාවේ වයඹ දිග දෙසින් ගලා යන රාවි නදී නිම්නයේ නැගෙනහිරින් පිහිටා තිබූ ගෝත්‍රික රාජ්‍යයකි.
ඉන්දියාවට සංක්‍රමණය වූ වෛදික ආර්යයන් විස්නි ඒ වන විට භාරතයේ සිටි ස්වදේශිකයන් හැඳින්වූ නම් අතරින් එකකි. දෙවියන් නොඅදහන යන අරුත එහි තිබේ.
වෛදික යුගයේ භාරතීය දේව සංකල්පයට අනුව, අලෝකයට අධිපති වූ ආදිත්‍ය දෙවියන්ගේ මව යි. ඍග්වේදයේ ස්ථාන ගණනාවක ඇගේ නම සඳහන් වේ.
අථර්වන් වේදය. වේද ග්‍රන්ථයකි. වාසනාව උදා කරන ඉන්ද්‍රජාලය යන අරුත අථර්ව යන්නෙන් ගම්‍ය වේ. ගීතිකා 731කි. මණ්ඩල 20කි. පද්‍ය 6000කි. මෙම කෘතියේ සමස්ත අරමුණ නම් යක්ෂ, ප්‍රේත, පිසාච ආදී අමනුෂ්‍යයන් සතුටුකොට, මිතුරන්ට ආශිර්වාද කොට, සතුරන්ට ශාප කිරීම යි. මෙම ග්‍රන්ථයෙන් ආර්ය සමාජය ක්‍රමයෙන් සංකීර්ණ වූ ආකාරය අධ්‍යයනය කළ හැක. මේ නිසා ආර්යයන් ඉන්දියාවට සංක්‍රමණය වී
ශරීරයට දැඩි ලෙස දුක් දීමෙන් විමුක්තිය ලැබිය හැකිය යන විශ්වාසය මත පිහිටා කටයුතු කිරීම. සිද්ධාර්ථ ගෞතමයෝ ද මේ මතයේ සිටිමින් සය වසක් දැඩි දුෂ්කර ජීවිතයක් ගත කළ අතර පසුව එය අත්හැර මධ්‍යම ප්‍රතිපදාව අනුව කටයුතු කළහ.
